برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به واحدهای قفسه بندی فشرده، چندین ویژگی امنیتی را می توان در سیستم های قفل ادغام کرد. این ویژگی ها ممکن است بر اساس نیازها و الزامات خاص سازمان متفاوت باشد، اما برخی از ویژگی های امنیتی رایج که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
1. کنترل دسترسی کلیدی:
کنترل دسترسی کلیدی یک روش سنتی و در عین حال موثر برای محدود کردن دسترسی به واحدهای قفسه بندی فشرده است.
برای پرسنل مجاز کلیدهای فیزیکی صادر می شود که با قفل های خاص مطابقت دارند و اطمینان حاصل می شود که تنها افرادی که کلیدهای مربوطه را دارند می توانند واحدها را باز کنند.
برای حفظ امنیت، سیاست‌های کنترل کلیدی سختگیرانه باید برای جلوگیری از تکراری شدن یا مفقود شدن کلید وجود داشته باشد.
2. کنترل دسترسی الکترونیکی:
قفل های الکترونیکی با استفاده از روش های احراز هویت دیجیتال، سطح امنیتی پیشرفته تری را ارائه می دهند.
کاربران معمولاً یک شماره شناسایی شخصی (PIN) وارد می‌کنند، کارت دسترسی را تند تند می‌کشند یا از داده‌های بیومتریک مانند اثر انگشت برای دسترسی استفاده می‌کنند.
این سیستم ها پاسخگویی کاربر را فراهم می کنند و می توانند به سرعت برای افزودن یا لغو امتیازات دسترسی مجدداً پیکربندی شوند.
3. مسیرهای حسابرسی:
عملکرد ردیابی حسابرسی رویدادهای دسترسی را ثبت می کند، داده هایی مانند افرادی که به واحد قفسه بندی دسترسی داشته اند، تاریخ و زمان دسترسی را ضبط می کند.
این ویژگی برای نظارت و بررسی، کمک به شناسایی دسترسی های غیرمجاز یا فعالیت های مشکوک بسیار ارزشمند است.
برای اهداف انطباق یا تجزیه و تحلیل امنیتی می توان به سوابق دقیق دسترسی داشت.
4. دسترسی مبتنی بر زمان:
محدودیت‌های مبتنی بر زمان، دسترسی را به ساعات یا روزهای خاصی محدود می‌کند و خطر دسترسی غیرمجاز را در دوره‌های غیرعملیاتی کاهش می‌دهد.
مدیران می توانند سیستم قفل را طوری پیکربندی کنند که به طور خودکار دسترسی خارج از بازه های زمانی از پیش تعریف شده را رد کند.
5. قفل و نظارت از راه دور:
قفل‌هایی با قابلیت‌های راه دور، کنترل متمرکز بر مجوزهای دسترسی و نظارت را امکان‌پذیر می‌کنند.
پرسنل مجاز می توانند واحدهای قفسه بندی را از راه دور قفل یا باز کنند، که به ویژه برای پاسخگویی به حوادث امنیتی یا شرایط اضطراری مفید است.
پایش بلادرنگ هشدارها و اعلان‌های مربوط به الگوهای دسترسی غیرمعمول یا نقض‌ها را ارائه می‌کند.
6. تشخیص دستکاری:
مکانیسم‌های تشخیص دستکاری برای شناسایی و پاسخ به دستکاری غیرمجاز قفل یا خود واحد قفسه‌بندی طراحی شده‌اند.
این مکانیسم‌ها می‌توانند آلارم‌ها را راه‌اندازی کنند، قفل‌ها را راه‌اندازی کنند یا در صورت شناسایی دستکاری به پرسنل امنیتی هشدار دهند و از رخنه‌ها جلوگیری کنند.
7. احراز هویت دوگانه:
احراز هویت دوگانه چندین روش مانند کارت های دسترسی و پین ها را برای تقویت امنیت ترکیب می کند.
کاربران ملزم به ارائه دو نوع شناسایی هستند که احتمال دسترسی غیرمجاز از طریق اعتبار دسترسی به سرقت رفته یا از دست رفته را کاهش می دهد.
8. سطوح دسترسی کاربر:
سطوح دسترسی کاربر سطوح مختلفی از مجوزها را بر اساس نقش ها و مسئولیت ها اختصاص می دهد.
به عنوان مثال، کارکنان ممکن است بر اساس سطح مجوز خود به بخش ها یا موارد خاصی در واحد قفسه بندی دسترسی داشته باشند.
کنترل دانه ای تضمین می کند که فقط پرسنل مجاز به مواد حساس دسترسی دارند.
9. لغو اضطراری:
عملکرد لغو اضطراری به پرسنل تعیین شده اجازه می دهد تا کنترل های دسترسی استاندارد را در شرایط اضطراری، مانند موارد اضطراری آتش سوزی یا نقض های امنیتی دور بزنند.
این ویژگی تضمین می کند که افراد مجاز می توانند در صورت نیاز به سرعت به موارد مهم دسترسی پیدا کنند.
10. محفظه های امنیتی:
محفظه ها یا قفس های ایمن را می توان در اطراف واحدهای قفسه بندی فشرده نصب کرد تا دسترسی فیزیکی را محدود کند.
این محفظه ها یک لایه امنیتی اضافی ایجاد می کنند و از ورود غیرمجاز به منطقه قفسه جلوگیری می کنند.
11. ادغام با امنیت ساختمان:
ادغام سیستم قفل قفسه بندی با زیرساخت امنیتی کلی ساختمان، یک استراتژی امنیتی منسجم را تضمین می کند.
این امکان نظارت متمرکز، هماهنگی و گزارش حوادث امنیتی را فراهم می کند.
12. تعمیر و نگهداری منظم:
برنامه های نگهداری منظم باید برای بازرسی و سرویس سیستم قفل ایجاد شود.
اطمینان از اینکه قفل ها در شرایط کار بهینه هستند، خطر نقص عملکرد را به حداقل می رساند که می تواند منجر به آسیب پذیری های امنیتی شود.
جنس: پوسته آلیاژ روی، سیلندر قفل، دستگیره، قطعه قفل فولاد کربنی.
درمان سطح: الکتروفورز پوسته سیاه، سیلندر قفل با روکش کروم (با توجه به نیاز مشتری).
توضیحات ساختار: کلید 180 درجه می چرخد تا باز و بسته شدن صفحه قفل را کنترل کند و صفحه قفل 45 درجه می چرخد تا عملکرد باز شود.
